Wspierająca Szkoła

Budujemy wspierające otoczenie dla młodych osób w kryzysie psychicznym. Bądź Wspierającą Szkołą dla swoich uczniów!

O programie

Dieta podczas stosowania leków przeciwzakrzepowych

Czego nie powinno się jeść, gdy przyjmuje się leki przeciwzakrzepowe? Jak dieta wpływa na efekt leczenia przeciwzakrzepowego? Które produkty można spożywać?


Leki przeciwzakrzepowe (przeciwkrzepliwe) to powszechnie stosowane preparaty w celu zapobiegania niekorzystnym zdarzeniom zakrzepowym, takim jak udar oraz w chorobach ze zwiększoną tendencją do tworzenia zakrzepów, np. w migotaniu przedsionków [1]. Czy osoby je przyjmujące powinny stosować specjalną dietę? I tak, i nie. Wszystko zależy bowiem od tego, z jakim rodzajem leku mamy do czynienia: antagonistami witaminy K czy tzw. nowymi doustnymi antykoagulantami. Niezależnie jednak, czy przyjmujemy lek z pierwszej, czy z drugiej grupy, istnieje kilka zasad żywieniowych, których należy przestrzegać. A zatem – co można jeść, stosując leczenie przeciwzakrzepowe?

Leki przeciwzakrzepowe – rodzaje

Wyróżniamy dwie podstawowe grupy leków przeciwzakrzepowych:

  • antagoniści witaminy K – warfaryna, acenokumarol,
  • nowe doustne antykoagulanty (new oral anticoagulants, NOAC) – leki nie będące antagonistami witaminy K, np. dabigatran, rywaroksaban, apiksaban [1].

Krzepnięcie krwi w organizmie człowieka to złożony, wieloetapowy proces. Do jego prawidłowego przebiegu wymagane są obecność i odpowiednie stężenia wielu różnych białek i składników krwi. Witamina K jest niezbędna do prawidłowego wytwarzania w wątrobie tzw. czynników krzepnięcia II, VII, IX i X [2,3]. Warfaryna i jej pochodne hamują regenerację witaminy K i wykazują w stosunku do niej działanie antagonistyczne (czyli przeciwstawne), a zatem zmniejszają krzepliwość krwi [3]. Z kolei nowe doustne antykoagulanty wpływają na inne etapy procesu krzepnięcia: dabigatran jest inhibitorem (czyli blokuje działanie) prozakrzepowej trombiny, a apiksaban i rywaroksaban hamują aktywność czynnika krzepnięcia Xa [1]. 

Osoby przyjmujące leki z grupy antagonistów witaminy K muszą uważać na produkty zawierające ją w swojej diecie – nadmierne spożycie witaminy K będzie bowiem niwelowało terapeutyczny wpływ leków [2]. Nowe antykoagulanty (NOAC) wykazują mniej interakcji z innymi lekami, ponadto stosujący je pacjenci nie muszą ograniczać spożywania produktów zawierających witaminę K [1]. Efekt terapeutyczny po zastosowaniu NOAC pojawia się szybko, w przypadku antagonistów witaminy K po 3-5 dniach [1,2]. Problemem przy stosowaniu NOAC może być jednak brak odtrutek na przedawkowanie w przypadku niektórych preparatów z tej grupy [1]. 

Leki przeciwzakrzepowe a dieta – antagoniści witaminy K

Jak już wspomniano, pokarmy z dużą ilością witaminy K (głównie w formie fitochinonów w produktach roślinnych) będą osłabiać działanie leków przeciwzakrzepowych [2]. Działanie warfaryny i acenokumarolu hamuje dieta bogata w zielone warzywa, takie jak: sałata, brokuły, szpinak, jarmuż, brukselka, kapusta, kalafior, awokado, pistacje oraz picie zielonej herbaty [4]. Istotny wpływ na działanie leków wywiera spożywanie roślin, które zawierają co najmniej 50 μg witaminy K w 100 g produktu [4]. Należy też pamiętać, że działanie leków osłabiają suplementy i preparaty wielowitaminowe zawierające witaminę K [2]. Na co konkretnie należy uważać, przyjmując leki przeciwzakrzepowe?

Produkty bogate w witaminę K – nie powinno się jeść ich więcej niż 1 porcję dziennie:

  • surowa pietruszka (maks. ¼ szklanki),
  • gorczyca (½ szklanki),
  • jarmuż (½ szklanki),
  • szpinak (½ szklanki),
  • boćwina (½ szklanki),
  • rzepa (½ szklanki) [2].

Produkty o średniej zawartości witaminy K – maksymalne dzienne spożycie nie powinno przekraczać 3 porcji:

  • rozdrobnione liście zielonej sałaty (1 szklanka),
  • brokuły (1 szklanka),
  • sałata rzymska (1 szklanka),
  • cykoria (1 szklanka),
  • brukselka (mrożona lub gotowana) (½ szklanki),
  • rzepa (surowa, posiekana) (1 szklanka) [2].

Jakie jeszcze produkty wpływają na efekt leczenia przeciwzakrzepowego?

Działanie przeciwzakrzepowe leków z grupy VKA osłabiają również:

  • wątróbka zwierzęca,
  • olej i mleko sojowe,
  • białko jaja,
  • majonez,
  • orzeszki pistacjowe,
  • brzoskwinie,
  • truskawki,
  • awokado [2].

Efekt przeciwzakrzepowy leków nasilają:

  • sok grejpfrutowy,
  • mango,
  • olej rybi,
  • alkohol,
  • czosnek
  • inne przyprawy i zioła: szałwia, rumianek, imbir, anyż i lukrecja [2,4].

Istnieją sprzeczne doniesienia co do soku żurawinowego – teoretycznie może on nasilać działanie leków przeciwzakrzepowych i zwiększać ryzyko krwawień, jednak interakcje te nie wydają się klinicznie istotne [2,4]. Należy jednak zachować ostrożność przy spożywaniu go razem z lekami przeciwzakrzepowymi.

Sok grejpfrutowy, zioła – czego nie łączyć z lekami?

Osoby zażywające leki zawsze powinny zwracać uwagę na obecność w diecie grejpfrutów i ich przetworów. Owoce te niezwykle często wchodzą w interakcję z różnymi lekami, a do wywołania poważnych skutków wystarczy zjedzenie jednego grejpfruta czy wypicie 200 ml soku [4]! Pamiętaj, leki zawsze należy popijać tylko wodą [5]!

Sok grejpfrutowy może nasilać działanie leków przeciwzakrzepowych: antagonistów witaminy K, a także apiksabanu i w mniejszym rywaroksabanu – jednoczesne picie go i przyjmowanie tych leków może prowadzić do krwawień [2,4]. 

Ryzyko krwawień może również zwiększać nadmierne spożycie witaminy E (w dawkach powyżej 400 IU) [5]. Niebezpieczne okazać może się również picie ziołowych herbat i naparów czy zażywanie preparatów zawierających wyciągi z ziół – ich interakcja z lekami może być dwojaka:

  • miłorząb, czosnek, szałwia – nasilają działanie leków przeciwzakrzepowych,
  • żeń szeń, dziurawiec – zmniejszają siłę działania leków przeciwkrzepliwych [5]. 

Podsumowanie

Wszystkie osoby przyjmujące leki przeciwzakrzepowe powinny zwracać uwagę na swoją dietę oraz inne przyjmowane preparaty (leki, suplementy diety) ze względu na możliwe interakcje z zażywanymi lekami. Szczególną ostrożność należy zachować przy przyjmowaniu leków z grupy antagonistów witaminy K. Wszelkie wątpliwości zawsze należy skonsultować z lekarzem!

Referencje:

  1. Raval, Amish N et al. “Management of Patients on Non-Vitamin K Antagonist Oral Anticoagulants in the Acute Care and Periprocedural Setting: A Scientific Statement From the American Heart Association.” Circulation vol. 135,10 (2017): e604-e633. doi:10.1161/CIR.0000000000000477
  2. L. Woźniacka-Leśkiewicz, A. Wolska-Bułach, A. Tykarski, Interakcje antykoagulantów z lekami i żywnością — wskazówki dla lekarza praktyka, Choroby Serca i Naczyń 2014, 11 (2), 78–90
  3. E. J. Kucharz, M. Staszczyk, A. Kotulska et al., Rola witaminy K2 w metabolizmie kości i innych procesach patofizjologicznych – znaczenie profilaktyczne i terapeutyczne, Forum Reumatol. 2018, tom 4, nr 2: 71–86
  4. I. Zieleń-Zynek, J. Kowalska, A. Będkowska-Szczepańska et al., Interakcje wybranych leków kardiologicznych ze składnikami diety, Folia Cardiologica 2019; 14, 1: 46–51
  5. https://www.mp.pl/pacjent/dieta/diety/diety_w_chorobach/70973,interakcje-lekow-z-zywnoscia (data ostatniego dostępu: 28.12.2021r.)