Wspierająca Szkoła

Budujemy wspierające otoczenie dla młodych osób w kryzysie psychicznym. Bądź Wspierającą Szkołą dla swoich uczniów!

O programie

Objaw i zespół Raynauda

Objaw i zespół Raynauda - informacje ogólne

Objaw Raynauda to napadowe, następujące po sobie zblednięcie, zasinienie i zaczerwienienie palców rąk lub stóp pod wpływem zimna, emocji albo bez uchwytnej przyczyny. Jest wynikiem gwałtownego skurczu, a potem rozkurczu małych tętniczek. Czasami objaw Raynauda pojawia się w obrębie nosa, małżowin usznych czy nawet brodawek sutkowych.

Wyróżnia się dwa rodzaje objawu Raynauda:

  • pierwotny, czyli choroba Raynauda, stanowi 80% przypadków i nie ma uchwytnej przyczyny
  • wtórny, czyli zespół Raynauda, występuje w przebiegu innych chorób.

 

Objaw i zespół Raynauda - epidemiologia

Częstość objawu Raynauda jest szacowana na 1–15% populacji i wyższa u osób zamieszkujących chłodny klimat. Większość chorych z pierwotnym objawem Raynauda to dziewczynki w wieku pokwitania lub młode kobiety, najczęściej z niskim ciśnieniem tętniczym. Choroba Raynauda w 25% przypadków występuje rodzinnie. Wtórny objaw Raynauda może się pojawić w każdym wieku, częściej u kobiet.

Objaw i zespół Raynauda - etiologia

Przyczyna pierwotnego objawu Raynauda nie jest znana.

Przyczyny zespołu Raynauda to:

1. układowe choroby tkanki łącznej:

  • twardzina układowa
  • toczeń rumieniowaty układowy
  • mieszana choroba tkanki łącznej
  • reumatoidalne zapalenie stawów
  • zapalenie wielomięśniowe
  • zapalenie skórno-mięśniowe

2. choroby naczyń:

  • guzkowe zapalenie tętnic
  • choroba Buergera
  • olbrzymiokomórkowe zapalenie tętnic
  • choroba Takayasu
  • ziarniniakowatość Wegenera
  • choroba Behçeta
  • inne postacie zapaleń naczyń

3. narażenie zawodowe na wibracje i powtarzalne urazy mechaniczne palców:

  • operatorzy wiertnic ręcznych w górnictwie
  • operatorzy pilarek spalinowych w leśnictwie
  • operatorzy młotów pneumatycznych
  • pianiści

4. zatrucia i czynniki chemiczne  narażenie na działanie metali ciężkich, np. ołowiu, talu, chlorku winylu

5. działanie zimna – pracownicy chłodni, przetwórni ryb

6. choroby krwi:

  • monoklonalne i poliklonalne krioglobulinemie
  • choroba zimnych aglutynin
  • szpiczak mnogi
  • białaczki
  • chłoniaki
  • czerwienica prawdziwa
  • nadpłytkowość pierwotna
  • zespół wykrzepiania wewnątrznaczyniowego

7. choroby układu nerwowego:

  • jamistość rdzenia
  • uszkodzenie rdzenia kręgowego w przebiegu kiły

8. zespoły uciskowe:

  • zespół górnego otworu klatki piersiowej
  • zespół cieśni nadgarstka

9. leki:

  • preparaty zawierające alkaloidy sporyszu
  • beta-adrenolityki
  • doustne środki antykoncepcyjne
  • cytostatyki – winkrystyna, bleomycyna, metotreksat
  • cyklosporyna
  • interferony

10. choroby infekcyjne:

  • zapalenie wątroby typu B i C
  • zakażenie Mycoplasma pneumonia
  • trąd

11. inne choroby:

  • nadciśnienie płucne
  • przetoki tętniczo-żylne
  • nowotwory.

Obraz kliniczny objawu Raynauda

Objaw Raynauda charakteryzuje się trzema następującymi po sobie fazami.

Pierwsza faza to faza nagłego zblednięcia, spowodowana skurczem drobnych tętnic i tętniczek, co prowadzi do niedokrwienia tkanek. Niedokrwione palce, rzadziej – całe ręce lub stopy, nos, małżowiny uszne, są kredowo- lub woskowobiałe. Zblednięciu i ochłodzeniu towarzyszy upośledzenie czucia. Widoczna jest linia oddzielająca skórę o prawidłowym zabarwieniu od obszaru objętego objawem Raynauda.

Druga faza to faza zasinienia, będącego skutkiem nagromadzenia odtlenowanej krwi żylnej w naczyniach powierzchownych. Towarzyszy temu uczucie zdrętwienia, mrowienia i bólu.

Trzecia faza to faza czynnego przekrwienia. Charakteryzuje się zaczerwienieniem, obrzękiem, uczuciem pieczenia skóry i uczuciem gorąca.

W zespole Raynauda objawy są bardziej nasilone niż w chorobie Raynauda. Częściej dominuje faza zasinienia, częściej dochodzi do martwicy i owrzodzeń opuszek palców.

Objaw i zespół Raynauda - rozpoznanie

Objaw Raynauda charakteryzuje się trzema następującymi po sobie fazami.

Pierwsza faza to faza nagłego zblednięcia, spowodowana skurczem drobnych tętnic i tętniczek, co prowadzi do niedokrwienia tkanek. Niedokrwione palce, rzadziej – całe ręce lub stopy, nos, małżowiny uszne, są kredowo- lub woskowobiałe. Zblednięciu i ochłodzeniu towarzyszy upośledzenie czucia. Widoczna jest linia oddzielająca skórę o prawidłowym zabarwieniu od obszaru objętego objawem Raynauda.

Druga faza to faza zasinienia, będącego skutkiem nagromadzenia odtlenowanej krwi żylnej w naczyniach powierzchownych. Towarzyszy temu uczucie zdrętwienia, mrowienia i bólu.

Trzecia faza to faza czynnego przekrwienia. Charakteryzuje się zaczerwienieniem, obrzękiem, uczuciem pieczenia skóry i uczuciem gorąca.

W zespole Raynauda objawy są bardziej nasilone niż w chorobie Raynauda. Częściej dominuje faza zasinienia, częściej dochodzi do martwicy i owrzodzeń opuszek palców.

Objaw i zespół Raynauda - leczenie

Obecnie nie dysponujemy lekiem, który mógłby wyleczyć objaw Raynauda. Osoba borykająca się z nim musi w pierwszej kolejności wdrożyć działania niefarmakologiczne mogące zmniejszyć częstość występowania i nasilenie objawu. Należą do nich:

  • unikanie ekspozycji na zimo
  • zaprzestanie palenia tytoniu, spożywania napojów zawierających kofeinę, zażywania amfetaminy lub kokainy
  • psychoterapia ukierunkowana na złagodzenie stresu.

Czynnikiem ryzyka jest przyjmowanie doustnych leków antykoncepcyjnych, dlatego jeżeli osoba dotknięta objawem Raynauda przyjmuje takie leki, należy rozważyć ich odstawienie.

Chorzy powinni w miarę możliwości unikać leków prowokujących wystąpienie objawu: ergotaminy, efedryny, klonidyny, agonistów receptora serotoninowego.

W ciężkich przypadkach objawu Raynauda lekarz może zalecić objawowe leczenie farmakologiczne, np. leki rozszerzające naczynia lub maści rozgrzewające. W przypadkach najcięższych, kiedy na końcówkach palców powstają niegojące się rany, istnieje możliwość interwencji chirurgicznej polegającej na przecięciu nerwów współczulnych w klatce piersiowej.

Piśmiennictwo

  1. Brzosko M. Reumatologia praktyczna. Warszawa 2011.
  2. Szczeklik A, Gajewski P (eds.). Interna Szczeklika 2022. Kraków 2022.